Kendi ruhsal gelişimimiz yönünde gitmedikçe, labirentte bir parça  peynirin peşinde koşan fareler gibi, o koridordan, bu koridora gitmek zorunda kalacağız...

Mucizelere inanır mısınız ? İnanabilmek için aklınızın sınırlarının kalkması, olağan akan dünyanızın bir anda çözülmesi ve bir gerçek gibi sıkı sıkıya sarılı olduğunuz dünyanın aslında rasyonel aklınızla kavradığınızdan çok daha farklı bir dünya olduğunun farkına varılması gerekir. Ben inandım, bu alacakaranlık kuşağından geçtim, ve hala geçiyorum. Aslında bu süreç ne bir anda gerçekleşti ne de sadece bilinçli seçimlerin ürünüydü. Sanki yüksek bir çağlayana doğru sürüklenen bir sandal içinde aktım, ona doğru yöneldim doğal biçimde. Çağlayanla birlikte aşağı doğru kendiliğinden zahmetsizce aktım, akıyorum...

Hayatınızda kimi olaylar vardır, size varmadan önce gizli gizli işaretler verir. Aslında her olay bir dizi başka olayın, ilk başlarda sanki birbiriyle ilişkisi yokmuşçasına görülebilir ama sezgi sahibi kişiler kendi derinliklerinde neler aktığını bilirler ama dillendiremeyebilirler, ta ki çağlayanın eşiğine gelinceye kadar. Kimi zaman bu işaret bir kitap olabilir ya da arkadaşlarınız ve ilginç karşılaşmalar. Olaylar birbirini, kişiler birbirini tetikler. Tıpkı Sare'nin de beni tetiklediği gibi.

Bundan on yıl önce bana Astroloji hakkındaki düşüncelerimi sormuş olsaydınız, tüm bilgi birikimemle size, sadece bu dünyaya ait, ayakları yere basan, psikolojik ağırlıklı bir tanım yapardım. 1997’de Faculty of Astrological Studies’ten Diploma aldıktan sonra, Astroloji’nin tarihsel kökleri, bu kadim bilginin köşe başlarında oturan astrologlar ve uyguladıkları pek çok teknikle ilgilenmeye başladım ve halen de büyük bir ilgiyle takip etmekteyim. Aslında tüm bu uğraşlar doğal olarak bana yeni kapılar açmaya başladı ve son yıllarda Astroloji’nin evrendeki yaratıcı zekanın, yaratıcının sembolik bir dizaynı olarak görmeye başladım. Greklerin Stoa felsefesinde yazgı ve özgür irade kavramları üzerine derin hazinelerin olduğunu keşfettim. İlmek ilmek işlenen bu hazırlık beni Pandora ile tanışmaya götürdü.

Sare, kendi ruhsal gelişimini üst düzeylere taşımış bir insan. O’nunla sohbetimde, deneyimlerini aktarırken, kendi durumumun da aydınlandığını farketmeye başladım. Astroloji’yi ilişkiler, para kazancımız ya da kariyerimiz gibi dünyevi, günlük streslerimiz dışında görmemiz gerektiğini yeniden keşfettim. Kendi ruhsal gelişimimiz yönünde gitmedikçe, labirentte bir parça peynirin peşinde koşan fareler gibi, o koridordan, bu koridora gitmek zorunda kalacağımızı anladım. Eğer Astroloji bizler için bir “iyilik” olarak kullanılacaksa, çok daha yüksek bir amaca hizmet etmeli. Belki pek çoğumuz için bu bir lüks gibi algılanabilir. Ruhsal da ne demek ? Bunca iş, bunca görev dururken, böyle bir şeye sıra mı gelebilir ?
 
Halbuki farkında olmadan maddi dünyanın çok daha fazlasını yaşıyoruz. Eğer başımızı deve kuşu gibi toprağa, dünyevi olana gömersek, bu ışığı görebilmemiz çok zor. Son derece sönük, varla yok arasında da olsa bu ışığı görebildiğimiz anda, peynire değil, ona doğru yönelmemiz, çok daha yukarılara bakabilmek için uğraşmamız gerekir. Bu yazıyı nasıl bitirebileceğimi bilmiyorum ama size Prof. Toshihiko Izutsu’nun Ibn Arabi’nin Fusüs’undaki Anahtar Kavramlar kitabından Ibn Arabi’nin kendisinden bir alıntı yapmak istiyorum. (*)

“Alem bir vehim’den (kuruntu) ibarettir, onun gerçek bir varlığı yoktur. Bu ise “hayal” ile kastedilen şeydir. Yani sen hayalinde zannetin ki bu alem kendi başına buyruk, kendi kendine oluşmuş bir gerçektir, mutlak Gerçek’den (Hakk’dan) hariç bir varlıktır. Halbuki hiç de böyle değildir...Bil ki senin kendin de bir hayalsin, idrak ettiğin her bir şey ve “bu ben değilim” dediğin her bir nesne de bir hayaldir. Şu halde bütün varlık alemi de hayal içinde hayaldir”

(*) Fususü’l Hikem, Ibn Arabi, Kaşani tefsiri ve Henri Corbin, L’imagination Créatrice Dans Le Soufisme d’Ibn Arabi, Paris, 1958